بیابان طلب

روانشناسی زرد و سلطه‌ی سرمایه و خودعن‌پنداری و اندرزهای حکمای اینستاگرامی‌با آدم‌ها کاری کرده که پدر و مادر ده تا بچه را بزرگ می‌کنند اما ده تا بچه پدر و مادر یا حتی یکی از آنان را نگه نمی‌دارند. توجیه‌ها جورواجور، بهانه‌ها رنگارنگ، شانه خالی کردن‌ها گوناگون. وا عزیزم، معلومه که کار تو درسته، نکنه شک داری به خودت؟ چرا خودت رو بی‌خود پاسوز خونواده‌ت کنی؟ آره، اتفاقاً به نظر من هم باید از آدم‌های سمی‌دوری کنیم و حرف‌های مفت درباره‌ی خونواده و وطن رو بندازیم دور، نه، اصلاً هم معذب نباش، تمام تاریخ کار تو رو تأیید می‌کنه، از این خبرها نبوده که پدر و مادر بچه بزرگ کنند تا به وقت پیری و نیاز بچه‌ها به دادشون برسند، نه، نه، اگه اینجوری باشه که جهان ما جای خیلی کثیفیه، اما تو رو خدا سرت رو بلند و به دوروبرت نگاه کن: دنیای ما پاکیزه‌تر از این حرف‌هاست که تووی آن بتونیم محبت پدر و مادر رو هم نوعی دین تلقی کنیم که باید به وقتش ادا کنیم، اونا وظیفه‌شون همینه که بودن هیچ چشم‌داشتی ما رو بزرگ کنن، اگه نمی‌خواستن خب پسمون نمینداختن، هرهرهرهر، بذار توو همون کثافت خودش بلوله، خواهربرادرات چجوری از سرشون وا میکنن؟ خب تو هم یکی مثل اونا، انگار نه انگار که مادرته، فرض کن یه موجودیه که باید خیلی وقت پیش از این می‌مرد و هم خودش راحت می‌شد و هم شما، گفتی آخرین بار کی رفته‌ای حموم؟...